افکار ناشناخته ی من

نمیدونم این مطلب رو واسه چی مینویسم .

اولین بار حتی نمیدونم میخوام درباره چی بنویسم.

اونقدر درگیرای ذهنی و روحی تحت فشارم قرار دادن‌که‌‌ شاید فقط دلیله این نوشته خلاص شدن از دست اوناست.

تو دلم اشوبه عجیبی راه افتاده.نمیتونم تمرکز کنم ،اونقدر ثانیه به ثانیه به این افکارخط خطی شدم اصافه میشه که دلم میخواد برم بالای یه همه رو داد بزنم ،همه رو دور بریزم،چون واقعاتحملشونو ندارم.

روحم خستس،حس میکنم دیگه به سختی داره نفس میکشه.

تا دیشب همش از بقیه فرار میکردم ،فکر میکردم هر اتفاقی سرم میاد یا هر ناراحتی که پیش میاد از طرفه بقیس و من بی تقصیرم.

ولی دیدم تنها کسی که باید ازش فرار کنم خودمم.به جا داد زدنه ناراحتیام سره بقیه ،باید همه رو سره خودم خالی کنم که هرچی اتفاقه خوب و بد سرم میاد تقصیره خودمه همش.

خودم کاخ ارزوهامو رو آب میسازم ،خودم عینکه خوش بینی میزنم و به همه اعتماد میکنم.همه و همش از سادگیه خودمه.

تقصیر خودمه فرق خوب و بد رو هنوز تشخی نمیدم.و ادمایی که تو زندگیم دارم و لایق دوست داشتن هستن روتا از دست ندم قدرشونو نمیدم.

و نمیدونم کی قراره بزرگ شم و عاقلانه تصمیم بگیرم و عمل کنم 😔

.عشق واژه ای هست که در ظاهر بار مثبت داره ولی اگه بخوایم از زاویه های دیگه هم بهش نگاه کنیم میتونه بار منفی هم پیدا کنه.عشق یه احساسه درونی هست که آدم رو متحول میکنه.این تحول درونی گاهی اونقدر زیاده که توی ظاهر و سبک لباش پوشیدن و شخصیت هم رخ میده.ولی این وسط ما اسم چیزای مختلفی رو عشق میزاریم که درواقع عشق نیستند مثلا:اسم وابستگی ،عادت کردن،دوستی و ...حس های زود گذری هستند که به اشتباه بعضیا اسمش رو عشق میزارن.درصورتی که عشق با ارزشتر و فراتر از این احساسای زودگذر هست.دله انسان به واسطه ی امانت عشق هست که معنا و ارزش پیدا کرده.از دید من عشق واقعی خیلی قشنگه .درسته بی قراری داره و شاید رسوایی به بار بیاره.ولی بیایم سعی کنیم نیمه پره لیوان رو ببینیم .اینکه قلبمون فقط واسه یک نفر میتپه،اینکه یه نفرو داریم که شادی و ناراحتینونو باهاش تقسیم کنیم .یکی که حرفامونو میشنوهه پشتمونو خالی نمیکنه.ولی قبل از اینکه به یه نفر به دیده عشق نگاه کنید ،اول مثله یه دوست باشید باهاش تا شناختتون ازش کامل بشه.یه شناخت خوب میتونه سرآغاز یه عشق یا یه رابطه ماندگارو خوب باشه.وقتی شناخت کامل باشه بعد خودتون درک میکنید که باید به طرف مقابلتون اعتماد کنید وباورش کنید یا نه .درسته میگن ادم عاشق کوروکر میشه ولی با چشمای بسته هیچوقت تصمیم نگیرید که رویاهاتون خراب بشه.ببینید تفاهمی بینتون هست ومهمتراز همه ببینید حاله دلتون کنارش خوبه و ارامش دارید.و سعی نکنید خودتونو بزور تویه دله کسی جا بدید و وارده رابطه های یه طرفه بشید چون ادمایی که وارد  رابطه های یه طرفه میشن مثله دوتا خط موازی میموند ممکنه جلو برند اما هیچوقت تو نقطه ای بهم نمیرسند.پس خودتون رو درگیر رابطه هایی که میدونید پایانی ندارند و زودگذرند نکنیداول از همه از دله خودتون و تصمیمی نسبت به طرفه مقابلتون دارید مطمئن بشیدو مسئولیت های یه رابطه رو بپذیرید.و مطمئن باشید عشق دوم تاثیر بیشتری نسبت به عشقه اول داره،در عشق اول شما بی تجربه اید هنوز راهتونو پیدا نکردید و حتی ممکنه صدمه ببنید ولی عشق دوم زمانی میاد که شماناامید شدید و دیدتون نسبت به رابطه خراب شده و از طرفی با تجربه ترو محتاط تر شدید و یقینا میتونید انتخاب بهتری داشته باشید.من بحثم اینه یک نفرو انتخاب کنید درست و یه وقت دچاره اشتباه نشیدولی میگم اگه انتخاب اولتون اشتباه بود سعی کنید توی انتخاب دومتون  دیگه دقت بیشتری داشته باشید.