افکار ناشناخته ی من

یه زخمایی هیچوقت خوب نمیشن بلکه هرروز عمیقتر میشن و در درونت بیشتر شاخه و برگ میدن.هروقت گفتم یه چیزی خوب میشه بدتر شد هروقت یه کوچولو امیدوارم یه بار یه تصمیمی گرفته میشه که مطابق با نظره منه بازم برعکسش اتفاق افتاد دیگه  تنها چیزی که به ذهنم میرسه اینه که خدا اصلا منو دوست نداره اصلادعاهای منو نمیشنوه اصلا منو نمیبینه دقیقا مثه این دانشگاهه که به عنوانه دانشجوی ممتازش یه بار نشد جلو پام سنگ نندازه مثه این شهرر و مسئولینش که اونجارو واسم زندان کردن مثه بچه های کلاسمونن که حالمو بد میکنن و بدتر از اون هیچکس نیست که درکم کنه بفهمه چی میگم و چی میخوام💔🖤