افکار ناشناخته ی من

سلام بچه ها امیدوارم حالتون خوب باشه دلم خیلی براتون تنگ شده بود(الکی مثلا من خیلی وقته نیومدم😉😅)

چقد خوبه وقتی خودم تنها خونه ام مامان نیست گیر بده و ذره بینشو دست بگیره و منو زیر ذره بین قرار بده ،داداش نیست‌که هی آتیش بیار معرکه بشه و بره چوغولیه منو میش مامانم بکنه و بعد با هم همدست شنو به جونه من بیفتن🤦🏻‍♀️😥.تنهایی رو آرامشو دوست دارم وواقعا بهش نیاز دارم خیلی زیاد .حس میکنم دیگه ظرفیتم تکمیله تکمیله تا ته حتی فراتراز ظرفیت حرفاشونو خواسته های زورکیشونو قبول کردم و به شدت خستم خسته از همه چیز،وقتی فکرشو میکنم ۱۹ سال و چند ماه از عمرم میگذره ولی یه روزشو ادمه خودم نبودم یه روزشو زندگی نکردم واسه خودم و فقط محکوم بودم به زندگی کردن و ادامه دادن😥.(خب این وسط بگم که همین اکنون بسته پستیم رسید اون مانتویی که سفارش دادمو اوردن قشنگه خیلی😍)

خب از این آدمایی که باورم ندارن خستم دلم عجیب آدمی رو میخواد که باورم کنه بدونه توضیح بدونه دلیل گفتم شبه بگه قطعا هست گفتم روزه یه درصدم شک نکنه.

یه عمره دارم باهاشون زندگی میکنم ولی هیچ حسو علاقه ای ندارم بهشون میتونم بگم برای هم اتاقیام که تازه چند ماهه باهاشون اشنا شدم نگران میشم اشک میریزم اما برای خانوادم نه

خانواده بعضی وقتا میگم این کلمه چه معنی میده اصلاا من که هنوز معنیشو درک نکردم.برا خودمم عجیبه در مقابله بقیه کوره ای از احساسم اما در مقابله اینا که یه عمره زندگی کردم باهاشون بی حسمم خنثام و میشه گفت تیکه سنگم.این ادم نبودم اینو ازم ساختن خودشون من احساس داشتم خوشحال بودم ولی اینا نخواستن احساس و خوشحالیمو ببینن ،اینا به جای بچه یه رباط میخواستن که هر چی اونا میخوانو انجام بده،تمام تلاششونوکردن که منم عینه رباط باشم و هر جا طبق برنامشون نرفتم شدم آدم بده😥🙃.

اوایل حرف میزدم جواب میدادم اما الان فقط سکوت میکنم و هربار با حرفاشون خرد میشم میشکنم اما دیگهه نمیتونم توانه دفاع ندارم ادم وقتی حرف میزنه که یکی باورش کنه یکی تاییدش کنه من هر چی بگم هر کار کنم ادم بده ام و هیچ فرقی نمیکنه.

الان دارم به فرشته نجات فکر میکنم که بیاد زندگیمو از این وضع نجات بده .میدونم الان میگید خودم باید تلاش کنم زندگیمو درست کنم تلاش کردم خیلی خیلی نشد این ادما اینجوری بزرگ شدن و شکل گرفتن.میگن کافر همه را به کیش خود پندارد دقیقا همینه بی اعتمادی دیدن حرف زور شنیدن و حالا دارن اون چیزایی که خودشون تو بچگیشون یا هر زمانی تجربه کردن سره من‌میارن.از دید آدمای این خونه عشق مسخرست اصلا وجود نداره و عاشق شدن ممنوعه و خیلی چیزایه دیگه الان فقط یه امیدواری دارم‌اونم اینه که یه فرشته نجات هر چه زودتر پیدا شه چون تا وقتی تو این خونه ام معنیه زندگی رونمیفهمم 

اومدم بگم دعام کنید حالم خوب شهه و اون فرشته نجات هر چه زودتر پیدا شه محتاجه دعاتونم💫🙏🏻😥

خب سلام سلام من اومدم اول یه عذر خواهی بکنم بابته کم کاریم .آخه ۱۴ تیر ماه امتحانای دانشکدمون شروع میشه و بنده که لای کتابو باز نکردم استرس گرفتم و نمیدونم باید چه کنم اصلا😥🤦🏻‍♀️.امتحانامون از ۱۴ تیرماه هست تا ۶ مرداد یعنی رسما تابستونی درکار نیست😥😥و بنده خیلی در این مورد ناراحتم ولی نمیشه کاری کرد.خب امشب اومدم بگم به جز درگیری و دغدغه امتحانات دارم یه تلاشا و یه سری کارای خوب میکنم که منتظره نتیجشونم که اگه اونجوری که میخوام بشه زندگیم متحول میشه .اومدم بگم دعا کنید برام که نتیجه این کارام خوب شه و به آرزویی که دارم برسم .🙏🏻(خودم که حالم عجیبه و بنظرم نتیجه باید خوب باشه و خیلی امیدوارم خیلی خیلی زیاد)

و برا امتحاناتمم دعا کنید که مجازی شده وقت کم ندن و سوالا رو سخت نکنن که این ترم هرطور شده پاس شه بره🤦🏻‍♀️.خصوصا اصطلاحاته پزشکی که خیلی سخت و زیاده حیف که مادره مبارکه نذاشتن والا حذفش کرده بودم این درسه لعنتیو😥😥.

هروقت بحثه پاس شدن میشه یاد استادنوری میفتم (بهترین و باسوادترین و باتجربه ترین استاد آناتومی و چقدمفتخرم که دانشجویه ایشونم)همیشه میگن که برای پاس شدن نخونید فقط درسو بفهمید شما با جونه مردم سروکار دارید و اگر به این رشته علاقه هم ندارید اما مهندسه دکمه نشید لاقل چون ۴ سال عمرتونو تواین رشته صرف میکنید .راسم میگن بنظره من

و یه چیز جالب براتون اوردم میدونم ربطی نداره خیلی به این نوشتم ولی جالبه دوست دارم ببینید.برداره مبارکه من عزیز دردونه مامانمه و مامانم در هیچ برهه ای از زمان روش فشار نداشت حتی وقتی کنکور داشت یادمه دوساع که میومد تو اتاق بخونه نصفشو خواب بود نصفشم رویه دیوار اتاقش تمرین خط میکرد و خدایی استعداد خیلی خوبی تو خطاطی داره و کلاسم نرفته اصلا خدادادیه😅دریافت

و در اخر یه عذر خواهیه مخصوصی بکنم از علیرضا یا همون رهام قدیمیه خودمون و دنیز جانم که منو به چالش دعوت کردن ولی من وقت نکردم قول میدم وقتم خالی شه حتما چالشارو بنویسم💫😊
 

تورا دختر خانوم می‌نامند .

مضمونی که جذابیتش نفس‌گیر است…

دنیای دخترانه تو نه با شمع و عروسک معنا پیدا می‌کند

و نه با اشک و افسون.

اما تمام این‌ها را هم در برمی‌گیرد…

تو نه ضعیفی و نه ناتوان،

چرا که خداوند تو را بدون خشونت و زورِ بازو می‌پسندد.

اشک ریختن قدرت تو نیست، قدرت روح توست .

روز دختر بر همه دختران مبارک

ولی خوشبختی واقعا تعریف نداره!

یکی با یه دوچرخه خوشبخته،

یکی بایه هکتار باغ آلبالو،

اون یکی با آدم رویاهاش...

دلت که راضی باشه

خوشبختی...

شما با چی خوشبختید؟

اولین بار که کم میاری

گریه میکنی

دومین بار؛

به رفیقت میگی...

سومین بار؛

سعی میکنی

خودت حل کنی...

چهارمین بار؛

میریزی تو خودت...

آخرین بار؛

دیگه هیچی برات مهم نیست...

فقط لبخند میزنی:)

فاصله گرفتن اصلا چیز بدی نیست.فاصله ها از ما آدمهای بی نیازتر ،دقیق تر و باشهامتری می سازد.حداقلش این است که به دیگران،ان هم صادقانه نشان می دهیم که ما برای خودمان و وقتمان ارزش قائلیم و پای بازی های راست و دروغ کسی نمی رویم. نشان می دهیم اینکه ما درباره خودمان چگونه فکر میکنیم اهمین بیشتری دارد تا آنچه آنها قرار است درمورد ما فکر کنند.به آنها اولویتمان را خاطر نشان میکنیم،چیزی که اکثر مردم از ان غافلند یا جسارتش را ندارند.جسارت نه گفتن!  جسارت انتخاب!

شما میتونید روی اسم من مهرغرور،غیر اجتماعی،

منزوی یا از ادم به دور بزنید،اما نمیتوانید من را برای خسته شدن از ادمهای متظاهر،خودخواه و دروغگو متهم کنید.شما نمیتوانید به من بگوییدچرااز تنش ها دوری میکنی؟

چرا دنباله آرامش میگردی؟یا چرا قصد داری به خودت وارزشهای واقعی زندگیت بیشتر بپردازی؟

شما نمیتوانید به من بگویید:

چرا میخواهی خودت را نجات دهی؟

# نیکی فیروز کوهی

کاش یادمان باشد

با شکستن دل دیگران خوشبخت نمیشویم...

کاش بدانیم؛

اگر دلیل اشک کسی می شویم

دیگر با او طرف نیستیم

با خدای او طرفیم...

امشب یه خورده عصبیم ،ناراحتم و شاید این ناراحتی ناشی از اونه که نگرانه آیندم.بعضی وقتا وقتی آدم با یه سری از ادما برخورد میکنه فقط دوست داره به طرف بگه :((حرف نزن، دهنتو ببند خفه شو.حرف نزنی نمیگن لالی))

واقعا نمیدونم این طرز فکرای مزخرف چیه چراهمه چیز یه جورایی جنسیتی شده.چرا پسرا میتونن برن جلو بگن طرفو دوست دارن ولی ما دخترا تا دلمون یه جا گیر میکنه باید سکوت کنیم تا بلکه فرجی بشه اون طرف مارو ببینه و خب شایدم همه خوش شانس نباشن و این فرج شامل حالشون نشه،و خلاشه همش میگن دختر پیشنهاد بده یه جوریه یا پسرااز دخترایی که پیشنهاد میدن بدشون میاد و تصوره درستی ازش تو ذهنشون درست نمیکنن.

من سوالم اینه چرا ؟؟!مگه ما دخترا دل نداریم حقه انتخاب نداریم؟؟

چرا دیده جامعه واقعا اینجوریه؟چرا حقه هر چیزیو به پسر میده ولی به دختر نه؟؟!!

مثلا مسرا میتونن دوچرخه سواری کنن ،موتور برونن ولی مادخترا نه 

چرا اوناا هر وقت تا هرساعتی بیرون باشن کسی کاری به کارشون نداره و نمیخواد جواب پس بدن کجا بودن ولی برای دخترا وظیفس که جواب پس بدن(البته بگم بستگی به رفتاره خانواده ها هم داره بعضیاشون واقعا  جوری برخورد میکنن که تبعیضی میش نیاد و این خیلی خوبه)

یه وقتایی واقعا دلم میسوزه واسه اینکه دخترم و این جامعه داره تمام تلاششو میکنه که قدرتو بده به پسرا میگه بهترین راننده ها مردانو چمیدونم از این حرفا،راستش هنوز نمیدونم ولی یه وقتایی حس میکنم با پسرا رقیبم و دارم رقابت میکنم و این حرفارو که میشنوم واقعا باور میشه تو میدونه مسابقم و دارم با پسرا مسابقه میدم

واقعاچرا برابری نیست چرا ؟؟؟!!!

چرا این پسرا که ادعای دوست داشتنشون میشه خیلیاشون دخترو بخاطره شخصیتش نمیخوان و به شکل ابزار بهش نگاه میکنن وبعد خیلی راحت میندازنش دور؟؟؟

واقعا خیلی وقتا واسم سواله که این چه عشقو دوست داشتنیه که بعد از گذراندونه بیشتر لحظاته زندگیت با یه نفر و این همه خاطره راحت میتونی بگذریو فراموش کنی؟؟؟اصلا اسمش عشقه ؟؟از اول عشق بوده؟؟بنظرتون اگه عشق واقعی باشه اصلا تاریخ انقضاش تموم شدنیه؟من که اینطوری فکر نمیکنم

اصلا چند درصد از پسرا و مردا هستن که قبل از اینکه شروع کنن یه رابطه رو به عواقبش فکر میکنن؟به اینکه ممکنه ضربه ای به طرفه مقابل وارد کنن فکر میکنن؟؟و چنددرصدشون سره قوله مردونه همیشه موندشون وایمیسنو رفیق نیمه راه نمیشن؟؟

اومدم بگم وارده رابطه شدن آسونه اما حفط کردنش و خوب جلو بردنش اینکه کسی توش صدمه نبینه و رعایت خط قرمزا آسون نیست.وابسته کردنه یه آدمه دیگه به خودت شاید راحت باشه ولی دل کندن و رفع وابستگی خیلی خیلی سخته همونطور که خیلی از دخترا از پسش برنمیان و بعداز تموم شدنه رابطه دست به خودکشی میزنن.

ببینید تویه رابطه دیگه یه نفر نیستید دو نفرید از وقتی شروعش کردید شدیددونفر و باید شادیاتون ناراحتیاتون رو باهم تقسیم کنید و تصمیمایی که میگیرید با همفکریه دونفرتون باشه نه یه نفر تنها.

نمیدونم ولی پسرای این دوره زمونه رو که میبینم خیلی نگران میشم جون اصلا مرد زندگی نمیتونن باشن نمیشه بهشون تکیه کردو تاسف میخورم .با خودم فکر میکنم اصلا بینشون مرد پیدا میشه؟اصلا کسی کهمحکم باشه و بشه بهش تکیه کرد پیدا میشه؟یا همه از دم رفیق نیمه راهن نمیدونم واقعا.

 تا قبل از کنکور با جامعه و بیرون و کلا مردم ارتباطی نداشتم و کله فکرو ذکرم متمرکز رویه هدفمو و آیندم بود.بعد رفتم دانشگاه خب بیشتر تو اجتماع قرار گرفتم ترسام خیلی بیشتر شد و الان واقعا دلم برا قبل از کنکور و اون زمانی که دغذغم فقط کنکور بود و پیشه خونوادم بودم امنیتم تضمینه تضمین بود تنگ شده.

الان هر لحظه که پامو میخوام بزارم بیرون هزارتا استرس و دلهره هست.و خب دختر آبروش خیلی حساس تره.البته این دیدگاهم باز این جامعه کوفتی ایجاد کرده که اگر یه دخترو پسر رابطه داشته باشن همه دختره رو با دیده بد میبینن ولی پسره رو نه و میگن هر کاری کنه پسره و من از این حرف متنفرم و میگم هردو باید برابر باشن اگه رابطه داشتن خطاس پس برای هم دختر و هم پسر باید خطا باشه و هردو باید به یه اندازه مجازات بکشن.

ولی واقعا با این وضعی که پیش اومده دلم میخواد بدونم اصلا مرد تو این جامعه پیدا میشه ،کسی که دوسخ داشتنش ادعا نباشه عمل باشه ،کسی که علاوه بر دله خودش به دله دخترم فکر کنه ،کسی که سعی نکنه به کسی که دوسش داره صدمه ای وارد کنه .یکی که حرفاش در حده حرف نمونه فقط عملم باشه،یکی که وابستگی رو که نشونت میده وابسته موندنم نشون بده. وقعا حس میکنم مرد واقعی واقعا کمیاب شده.

واقعا چنددرصد از پسرا به همی این چیزا فکر میکنن قبله رابطه و اینجورین ؟؟؟!!🤔

از کسی که میگوید:

"شمارا دوست دارم"

امابرای به دست اوردنتان تلاشی نمیکند

راحت بگذرید...!

زمان چیزی را درست نمیکند؛

فقط چیزهایی را میگیرد،

که سالهابعدقلبتارا به کشتن میدهد!